آیا از طریق شیعیان، می‌توان علی(ع) را شناخت؟

به گزارش ایکنا، امام موسی صدر درباره اهمیت رفتار شیعیان امام علی(ع) در شناساندن آن حضرت به دیگران می‌گویند: مصیبت بزرگ علی در شیعیانش است. ای علی‌دوست، ای کسی که برای خاطر علی‌(ع) بر سر می‌زنی، به سوگ می‌نشینی؛ ای کسی که برای علی جمع می‌شوی و چراغ روشن می‌کنی؛ ای کسی که برای علی اشک می‌ریزی؛ ای کسی که با شنیدن منقبت علی‌(ع) دلت شاد می‌شود، بشنو و بترس و بلرز از این حرف. علی‌ را اگر امروز دنیا بخواهد بشناسد، چطور می‌شناسد؟ دو راه دارد که دنیای امروز علی‌ را بشناسد. یک راه از تاریخ می‌رود و کتاب‌ها را می‌بیند و علی‌ را از راه تاریخ می‌شناسد. یک راه دیگر هم امروز برای شناختن علی‌ هست. اگر آمدند و گفتند که علی‌ را چطور می‌شود شناخت، می‌گویند می‌رویم از پیروانش می‌شناسیم. فرض کنیم یک نفر می‌خواهد علی را بشناسد. می‌خواهد پیروان علی‌، مأمومین علی، دنباله‌روهای علی‌، شیعیان علی را بشناسد، تا علی را بشناسد. چه می‌بیند؟ آیا علم می‌بیند؟ آیا تقوا می‌بیند؟ آیا علاقه به یتیمی که در علی بود، می‌بیند؟ آیا خدمت به مردمی می‌بیند که در علی‌ می‌دید؟ آیا شجاعت و صراحتی می‌بیند که در علی(ع) می‌دید؟ به هوش باش، چگونه می‌خواهی علی را بشناسانی؟ آیا شجاعت و صراحتی را می‌بیند که در علی بود؟

یکی از دوستان ما می‌گفت که علی سه تا مصیبت داشت. خوب گوش بدهید آقایان. علی سه تا مصیبت داشت: اول مصیبتش دربارۀ شخص خودش است. کسانی حقش را غصب کردند، اذیتش کردند، کشتند. این مصیبت چند سال طول کشید؟ سی سال، چهل سال، پنجاه سال. مصیبت دوم مصیبتش دربارۀ اولادش است. امت با اولاد علی بد رفتار کردند. کشتند، فراری دادند، اسیر کردند. هر کاری خواستند کردند. اما این هم چند سال طول کشید؟ این هم دویست سال طول کشید... سیصد سال طول کشید. بیشتر شد؟ نه، تمام شدند امامان.
مصیبت بـزرگ علی در شیعیانش است. این‌هایی که ننگ ابــدی برای آن سرور هستند. این‌هایی که یکی‌شان کافی است که بگویند علی باطل بوده و هرچه می‌گفت، درست نبوده است.