مهدی مصری، رئیس دانشکده علوم پزشکی ساوه، در گفتوگو با ایکنا، با اشاره به اهمیت سلامت معنوی در دوران کرونا، اظهار کرد: درباره رابطه سلامت معنوی و کرونا مباحث مختلفی در فرهنگستان سلامت معنوی مطرح شده و خواهد شد. در گذشته که کرونا وجود نداشت نیز در زمان حوادث غیرمترقبه این مباحث مورد نیاز بود.
وی افزود: سلامت معنوی همیشه مورد نیاز است حتی در زمان آرامش؛ این نیاز بیشتر از زمان بحران است؛ در این رابطه حدیث هم وجود دارد که اگر انسان در زمان آرامش، آسایش و صلح، ایمان و معنویت داشته باشد، در شرایط بحران این ایمان و معنویت به کمک او میآید. در واقع در زمان آرامش باید خدا را یاد کرد تا در زمان بحران به انسان و جامعه کمک شود.
عضو کمیته سلامت معنوی فرهنگستان علوم پزشکی با تأکید بر اینکه کرونا ثابت کرد که بشر به سلامت، معنویت و معیشت به طور همزمان نیاز دارد، گفت: انسان به علم و معنویت نیاز دارد. کشورهای غربی در زمان کرونا در حوزه معنویت جا ماندند و همین امر موجب شد در آن کشورها وحدت و همدلی وجود نداشته باشد. آنها بسیاری از بیمارها را رها کردند در حالی که در ایران از جوانترین افراد تا سالمندترین مورد توجه قرار گرفتند. این نشان میدهد که فرهنگ ما فرهنگی معنوی و منبعث از فرهنگ دینی است.
وی با بیان اینکه وحدت و همدلی ناشی از سلامت معنوی بالای جامعه، موجب بروز ایثارگری برجستهای از آغاز شیوع کرونا در کشور شد، ادامه داد: نهادهای حاکمیتی، مردمنهاد و مدنی، وحدت بینظیری در کمکرسانی از خود نشان دادند و آنجایی که قرار بود غربالگری شود همه حاضر بودند. در اجرای فاصلهگذاری نیز همینطور، حتی دیدیم در زمانی که دانشگاهها و حوزههای علمیه بسته شده بودند، همگی داوطلبانه وارد میدان شدند. کارخانجات داوطلبانه به تولید مواد ضد عفونی، لباس محافظتکننده و ماسک اقدام کردند.
مصری ادامه داد: در کشورهای غربی اگر اراده شود، بلافاصله میتوانند کارخانهها را به تولید ماسک سوق دهند، اما این اراده موجود نیست چراکه آنجا نظام سرمایهداری حاکم است، مردن انسانها برای آنها مهم نیست در حالی که براساس آموزههای قرآن احیا کردن جان یک انسان برابر با نجات دادن کل انسانهاست. این فرهنگ و اخلاق که از قاعده صداقت و عقلانیت با پشتوانه معنویت ریشه میگیرد به صورت مستقیم و پویا موجب میشود که مردم و نهادهای مختلف خودجوش کمکرسانی کردند.
وی یادآور شد: بسیاری از قواعد فقهی در شرایط بحران بسیار راهگشا هستند و احادیث متعددی وجود دارد؛ برای نمونه از پیامبر اسلام(ص) روایت شده است که انسان نباید وارد جایی شود که بیماری همهگیر وجود دارد. اگر وارد شد نیز باید همانجا بماند و به جای دیگری نرود.
این پژوهشگر قرآن و سلامت تأکید کرد: اتفاقات نیکی که در جامعه رخ میدهد ریشه در قرآن و آموزههای وحیانی و روایات دارد. ذخایر علمی ما با توجه به قرآن و عترت بسیار قوی است. منابعی غنی داریم که میتوان برای بسیاری از برنامههای خود از آنها استفاده کنیم. پژوهشگاه علوم انسانی باید از این منابع بهرهمند شود و برای سناریوهای آینده از آنها استفاده کند.
وی گفت: با توجه به اینکه سلامت از ابعاد مختلفی برخوردار است، دانشمندان حوزههای علوم انسانی و حوزه علمیه، علوم پزشکی، علوم زیستی و بهداشتی باید وارد میدان شوند و سناریوهای مختلف را بررسی و براساس آن برای آینده برنامهریزی کنند تا از بلاهای ناخواسته، که به دست بشر رخ میدهد، جلوگیری کنند. براساس منابع دینی انسان اشرف مخلوقات است؛ لذا باید بر طبیعت تسلط داشته باشد و دستکاری در طبیعت را به گونهای به نفع خود انجام دهد که به اجتماع و محیط زیست ضربه نزند.
انتهای پیام