حسین(ع)؛ نوری در تاریکی‌های سه‌گانه انسان
محمدرضا سنگری با بیان اینکه ما در زندگی دچار ظلمت‌هایی هستیم و خداوند در قرآن کریم از سه ظلمت در اندیشه، قلب و رفتار انسان یاد می‌کند، گفت: گاهی این تاریکی‌ها چنان است که فرصت دیدن خودمان را هم از ما می‌گیرد و انسان نیازمند نور و روشنایی است و این نور، حسین(ع) است.
به گزارش ایکنا از خوزستان، محمدرضا سنگری، عاشوراپژوه و مدرس دانشگاه در سلسله برنامه «بر مدار حسین» که شب گذشته 31 مردادماه به مناسبت ایام سالروز شهادت حضرت اباعبدالله(ع) از طریق صفحه اینستاگرام وی پخش شد، گفت: وقتی از عاشورای حضرت اباعبدالله(ع) سخن می‌گوییم، پرسش‌های بزرگی پیش روی ما است. یکی از این پرسش‌های بزرگ این است که اگر کربلا زیباست و آن را زیباترین تابلوی تاریخ می‌دانیم، امروز چه استفاده‌ای می‌توانیم از آن کنیم؟ کربلا چه پیوندی با امروز ما دارد؟ اکنون که 1381 سال از کربلا گذشته است چه بهرهای می‌توانیم از آن بگیریم؟
این مؤلف عاشورایی گفت: اگر گفته شده است که حضرت اباعبدالله(ع) مصباح هدایت است، چه بهرهای می‌توانم از این چراغ برای زدودن تاریکی‌های روزگار خود داشته باشم؟ به زبان دیگر، حسین(ع) تا چه اندازه امروزی است؟ اگر حسین(ع) سفینه نجات است، ما که امروز دچار بحران‌ها و گرداب‌ها و دریاهای هولناکی هستیم که کشتی وجود ما را درهم می‌کوبد، چه‌طور می‌توانیم از این سفینه استفاده کنیم تا به ساحل آرامش برسیم؟ آیا کربلا برای نسل امروز پیام‌هایی دارد؟
سنگری ادامه داد: اگر حضرت اباعبدالله(ع) در کربلا فرمود من برای شما اسوه هستم، این الگو در کجای زندگی من می‌تواند کاربرد داشته باشد؟ من از کجای حادثه کربلا می‌توانم برای زندگی بهتر و متعالی‌تر استفاده کنم؟ در این جلسات کوشش می‌کنیم به این پرسش‌ها پاسخ دهیم و از این فشرده‌ترین کلاس تاریخ درس‌هایی مطرح کنیم.
مؤلف کتاب «آیینه‌داران کربلا» بیان کرد: نکته اول این است که ما در زندگی خود دچار ظلمت‌هایی هستیم. خداوند در قرآن کریم در آیه 40 سوره نور از سه ظلمت یاد می‌کند: «أَوْ كَظُلُمَاتٍ فِي بَحْرٍ لُجِّيٍّ يَغْشَاهُ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ سَحَابٌ ظُلُمَاتٌ بَعْضُهَا فَوْقَ بَعْضٍ إِذَا أَخْرَجَ يَدَهُ لَمْ يَكَدْ يَرَاهَا»؛ يا [كارهايشان] مانند تاريكي‌هايى است كه در دريايى ژرف است كه موجى آن را مى پوشاند [و] روى آن موجى [ديگر] است [و] بالاى آن ابرى است تاريكي‌هايى است كه بعضى بر روى بعضى قرار گرفته است هر گاه [غرقه] دستش را بيرون آورد به زحمت آن را می بیند. خداوند در این آیه به ظلمات سه‌گانه‌ای که انسان دچار آن‌ها است اشاره می‌کند.
وی با طرح این پرسش که کدام یک از ما است که در زندگی خود بحران نداشته باشد و این موج‌ها را در زندگی تجربه نکرده باشد، افزود: تصور کنید دریایی موج خیز و طوفانی است و بالای این دریا، ابری تیره و تاریک سایه انداخته است که فرصت دیدن را از ما می‌گیرد. تاریکی بالای تاریکی است. چنان است که اگر دست خود را بالا بیاورید نمی‌توانید آن را ببینید. واقعیت این است که در زندگی ما از این تاریکی‌ها فراوان است و گاهی این تاریکی‌ها چنان است که فرصت دیدن خودمان را هم از ما می‌گیرد. تاریکی‌هایی که گاهی باعث می‌شود ندانیم چه می‌خوریم، چه می‌گوییم، کجا می‌رویم.
سنگری با تصریح به اینکه گاهی تاریکی‌های سه‌گانه (تاریکی اندیشه، قلب و رفتار) چنان به هم گره می‌خورند که خودمان را گم می‌کنیم و روابط ما مختل می‌شود، بیان کرد: قرآن می‌فرماید شما دچار چنین تاریکی‌هایی هستید. خداوند در ادامه آیه می فرماید: «وَمَنْ لَمْ يَجْعَلِ اللَّهُ لَهُ نُورًا فَمَا لَهُ مِنْ نُورٍ»: خدا به هر كس نورى نداده باشد او را هيچ نورى نخواهد بود.
به گفته این پژوهشگر عاشورایی، ما در این تاریکی نیازمند نور و روشنایی هستیم که فضا را در این تاریکی به ما نشان دهد و این نور، حسین(ع) است. حسین(ع) نوری است که می‌تواند ما را یاری کند تا از این گرداب‌ها و تاریکی‌های هولناک به سمت ساحل نجات حرکت کنیم.
وی افزود: نکته دوم این است که علاوه بر این ظلمت‌های سه گانه، ما در محاصره چهار خطر هستیم که خداوند در قرآن به آن‌ها اشاره کرده است؛ «ثُمَّ لَآتِيَنَّهُمْ مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَيْمَانِهِمْ وَعَنْ شَمَائِلِهِمْ وَلَا تَجِدُ أَكْثَرَهُمْ شَاكِرِينَ» (اعراف، 17): آنگاه از پيش رو و از پشت سرشان و از طرف راست و از طرف چپشان بر آن‌ها مى تازم و بيشترشان را شكرگزار نخواهى يافت.
مؤلف مجموعه «عاشورانگاران» با بیان اینکه این تهدید چهارگانه را شیطان برای انسان رقم می‌زند، توضیح داد: شیطان از 4 سو شما را مورد هجوم قرار می‌دهد. ما دائماً در معرض حمله شیطان هستیم. تعبیر «مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ» به این معنا است که آینده را برای ما تاریک و هراس‌انگیز می‌کند و این پایان تکاپوهای ما است. وقتی آینده را تاریک ببینیم حرکت نمی‌کنیم. عنوان این اتفاق که شیطان برای ما رقم می‌زند ترس است. این سخن به این معنا نیست که انسان برای آینده خود طراحی و برنامه‌ریزی نکند؛ منظور این است که فرد فقط به آینده متمرکز نشود و امروز خود را از دست بدهد. چون تعطیل کردن امروز به معنی تباه کردن همه فرصت‌ها و توانایی‌ها است.
وی افزود: گاهی شیطان ما را به گذشته مشغول می‌کند و از تکاپو می‌اندازد. گاهی فرد محو گذشته خود است که کاش چنین و چنان می شد. این هم یک خطر است.
سنگری ادامه داد: دو خطر دیگر هم برای انسان وجود دارد. تعبیر «عن ایمانهم» به معنی از سمت راست، خطر غرور است. اینکه من چهار کار خوب کنم و شیفته خودم شوم و خطر دیگری که از سمت چپ انسان را تهدید می‌کند یأس است؛ یعنی انسان امیدواری و نشاط خود را از دست بدهد و حسین(ع) چراغی است که می‌تواند از این 7 خطر (یعنی سه ظلمت و چهار خطر) که ما را محاصره کرده‌اند رهایی ببخشد. درباره چگونگی آن در جلسات بعدی سخن خواهیم گفت.
انتهای پیام
