فقط یک روز از زندگی امام حسین(ع) را می‌شناسیم!

به گزارش ایکنا از خوزستان، محمدرضا سنگری، محقق عاشورایی و عضو هیئت علمی بنیاد دعبل شب گذشته، یکم شهریورماه در جلسه سوم از سلسله مباحث «بر مدار حسین(ع)» گفت: سخن از این بود که رهپوی راه حضرت اباعبدالله(ع) با شناخت ظلمت‌ها و خطرگاه‌هایی که انسان را در بر گرفته و محاصره کرده‌اند ـ و ما از سه ظلمت و چهار تهدید صحبت کردیم ـ به مدد مکتب و راه و آموزه‌های حضرت اباعبدالله(ع) بتواند این ظلمت‌ها را برطرف کند.

وی تصریح کرد: پیش از بیان مصداق لازم است به این نکته اشاره کنم که با هزار افسوس از 19 هزار و 999 روز زندگی حضرت اباعبدالله(ع) ما فقط یک روز را می‌شناسیم و آن عاشوراست و تنها بُعد تراژیک و سوزناک کربلا را مرور می‌کنیم. درس‌ها‏، پیام‌ها، آموزه‌های شیرین زندگی حضرت اباعبدالله(ع)، احادیث و درس‌های اخلاقی و اجتماعی ایشان متأسفانه کمتر مطرح می‌شود.

سنگری اظهار کرد: قصد داریم بعد از طرح خطراتی که انسان را تهدید می‌کند به سمت آموزه‌های حضرت اباعبدالله(ع) بیاییم و ببینیم به مدد این آموزه‌ها چگونه می‌توانیم از این بحران‌ها عبور کنیم. دست کم در جامعه ما ۳۴ بحران جامعه را تهدید می‌کند. برای عبور از این بحران‌ها می‌توانیم همسفر سفینه نجات بشویم و با مصباح‌الهدی حسین(ع) این تاریکی‌ها را پس بزنیم.

مؤلف کتاب «خانه و خانواده آرمانی با بهره‌گیری از آموزه‌های عاشورایی» ادامه داد: یکی از مسائلی که در زندگی ما بحران‌‌زا و تاریکی‌آور است، ورود به حریم خصوصی انسان‌هاست. متأسفانه این مسئله در بین رایج است که ما گاه تحت عنوان فضولی از آن یاد می‌کنیم. این فضولی معمولاً با پرسش‌هایی همراه می‌شود که طرف مقابل را آزرده می‌کند و برای او خوشایند نیست.

وی به بیان نمونه‌هایی از این رفتار  در زندگی ما اشاره کرد و گفت: فرض کنید از حقوق شخص می‌پرسیم و یا سؤالاتی را مطرح می‌کنیم که ـ هرچند طرف مقابل پاسخ بگوید ـ باعث رقم زدن اتفاقاتی می‌شود؛ اولاً خاطر طرف را مکدر می‌کند و احیاناً بعد از این او خواهان آن نباشد که ما را ببیند. دو اینکه او را وادار به دروغ می‌کنیم. وقتی چنین سؤالاتی را می‌پرسیم طرف مقابل متوسل به دروغ می‌شود و آدرس غلط می‌دهد و این ممکن است به داوری‌های غلط درباره آن فرد منجر شود.

این محقق عاشورایی ادامه داد: دیگر این‌که چنین سؤالاتی زمینه فروکاهی ما را در نگاه آن فرد فراهم می‌کند. به زبان دیگر ما را حقیر و کوچک می‌کند که چرا دخالت کردیم. خداوند در قرآن کریم فرموده است: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَسْأَلُوا عَنْ أَشْيَاءَ إِنْ تُبْدَ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ» (مائده‏، 101): از چیزهایی نپرسید که بعدا اگر از آن‌ها آگاهی پیدا کردید برای شما دردسر ساز می‌شود. مثلاً گاهی اطلاعاتی از فرد می‌گیریم که خوشایند او نیست و تمام روز درگیر می‌شویم و بعد به داوری‌های بدی نسبت به آن فرد می‌رسیم و این ممکن است باعث ظلمت روابط شود؛ یعنی نوعی نگاه تاریک نسبت به آن فرد پیدا می‌کنیم.

سنگری در ادامه با بیان اینکه حضرت اباعبدالله(ع) سفارشی در این زمینه دارند که آن را برای ابن‌عباس طرح می‌کنند، گفت: حضرت اباعبدالله(ع) خطاب به ابن‌عباس می‌فرمایند: «لا تَتَكَلَّمَنَّ فيما لا يَعنيكَ» هرگز درباره چیزی که به تو مربوط نیست، وارد نشو، نپرس و به زبان ساده خالت نکن. «فإنّي أخافُ علَيكَ الوِزرَ» چون بعدها بار سنگینی را برای تو ایجاد می‌کند و دردسرهای بزرگی را برای تو رقم می‌زند. حضرت اباعبدالله(ع) پیام روشنی برای زندگی ما دارند. آیا این سخن کاملا امروزی نیست؟ آیا نمی‌توانیم حضرت اباعبدالله(ع) را در متن زندگی خود بیابیم؟ عاشورا کاملاً امروزی است و کوشش کنیم امروزمان را به عاشورا گره بزنیم.