روضههای خانگی یکی از سنتهای حسنه در تعظیم شعائر حسینی با قدمتی دیرینه در بین شیعیان شمرده میشود و منشأ برکات تربیتی و اجتماعی گستردهای از جمله آموزش احکام دینی، آشنایی با سیره اهلبیت(ع)، توسعه همدلی، ایجاد روحیه مشارکت و انسجام به ویژه در گروههای کوچک مانند اقوام و همسایگان با محوریت اهلبیت(ع) است.
امسال با توجه به شیوع بیماری کرونا و تحمیل محدودیتهایی در عزاداری ماه محرم و صفر، ضرورت توجه به روضههای خانگی بیش از پیش نمایان شد، چراکه برخی از عزاداران حسینی به دلایل مختلف مانند حفظ سلامتی خود و دیگران، کهولت سن و یا بیماری و ... امکان حضور در مجالس عمومی برایشان فراهم نیست و دلتنگ روضه اباعبدالله(ع) هستند؛ بر همین اساس سازمان قرآنی دانشگاهیان کشور با همکاری ایکنا، برای ترویج سنت حسنه روضههای خانگی و به منظور تعظیم شعائر الهی، اقدام به راهاندازی این پویش کرده است.
سیدمحسن موسویبلده، پیشکسوت قرآنی کشورمان، در گفتوگو با خبرنگار ایکنا، در مورد روضههای خانگی و احیای این سنت قدیمی به سبقه این روضهها اشاره کرد و گفت: سابقه برپایی روضههای خانگی به قرنها پیش بازمیگردد. زمانی که شیعه در فشار و اوج مظلومیت بود و هر اجتماعی با موضوع امام حسین(ع) از سوی حکومتهای ظالم وقت مورد تعرض قرار میگرفت، چنین مراسمی در جمعهای کوچک برگزار و یاد حضرت سیدالشهدا(ع) و فداکاری یارانشان گرامی داشته میشد.
وی افزود: از زمانی که تشیع در ایران رسمیت پیدا کرد و محدودیتها برطرف شد، روضهخوانی امام حسین(ع) هم عمومیت یافت، اما همچنان روضه خانگی جایگاه خود را حفظ کرد. روضه خانگی که الان از کمرنگ شدن آن گلایه میشود، نوعی عزاداری بود که در آن یک خانواده ماهانه، که گاهی به نوبت در منزل افراد یک محل برگزار میشد، عزاداری امام حسین(ع) را با خواندن روضهای بسیار ساده اقامه میکردند.
این پیشکسوت قرآنی کشورمان به تأثیر روضههای خانگی بر کودکان اشاره و تصریح کرد: ما نیز در همین روضهها رشد کردیم. لذا چنین فضاهایی برکات بسیار زیادی دارد و میتواند فرهنگ عاشورایی را در ذهن کودکان نهادینه کند. در این قبیل خانوادهها، فرزندان در فضا و فرهنگی عاشورایی رشد میکردند و این روضهها در ترسیم مسیر آینده آنها هم تأثیر داشت.
موسویبلده بیان کرد: خانوادهها اعتقاد داشتند که روضه باید تحت هر شرایطی برگزار شود، حتی اگر کسی حضور نداشته باشد. برای من بسیار جالب بود که در زمان کودکی مادرم در روزی که روضه داشت، بعد از پذیرایی معمول از روضهخوان، به انجام کارهای روزمره خود میپرداخت. در واقع، پیچیدن عطر و نام امام حسین(ع) در فضای خانه مهم بود.
وی با تأکید بر اینکه در سالهای اخیر کمتر به این شیوه عزاداری پرداخته میشود، گفت: کرونا تهدیدهای فراوانی برای ما به همراه داشته است و البته در یکی از مواردی که میتواند به فرصت تبدیل شود احیای روضه خانگی است.
این پیشکسوت قرآنی در مورد نقش جامعه قرآنی برای احیای سنت روضههای خانگی بیان کرد: جامعه قرآنی در کنار سایر اقشار جامعه و به خاطر لطفی که خدا به آنها عطا کرده است باید تا جایی که میتواند این فضا را در خانههای خود ایجاد کند. خانوادههای قرآنی و قاریان میتوانند در کنار روضهخوانی، تلاوت قرآن را نیز اجرا کنند.
انتهای پیام