داوری نادرست اعتماد به جایزه را مخدوش می‌کند/ توصیه‌ای وجود ندارد
نامزد نوزدهمین دوره جایزه قلم زرین گفت: اگر داوری‌ها به درستی انجام نشود مطمئناً اعتماد به داوری‌ها از بین خواهد رفت.
هادی خورشاهیان نامزد نوزدهمین دوره جایزه قلم زرین در گفت‌وگو با ایکنا درباره این جایزه گفت: این چهارمین دوره است که با کتاب‌های رمان نوجوان «مگه من چند نفرم»، مجموعه غزل «سلام بر زندان»، مجموعه داستان بزرگسال «انگشت‌نگاری» و «سلول آزادی» در جایزه قلم زرین کاندید می‌شوم و یک دوره نیز داور آن بوده‌ام. معمولاً جوایزی که برگزار می‌شود، هیئت امنا و سیاستگذاری‌های مشخصی دارد و اهداف و رویکرد‌های آن نیز مشخص است.
وی افزود: با توجه به تجربه داوری در بخش داستان کودک و نوجوان جایزه قلم زرین، داور‌ها به دقت انتخاب شده بودند و آثار بدون حب و بغض داوری شدند. تاکنون در حدود صد جشنواره و جایزه ادبی، داور بودم و تاکنون ندیده‌ام که یک اثر برای انتخاب، توصیه شود و یا تأکید شود که اثری از دایره داوری خارج شود. نمی‌گویم همه داوری‌ها کاملاً شفاف و مشخص است. اما جوایزی مانند قلم زرین، کتاب سال و ... که آیین‌نامه مشخصی دارند و داوران می‌دانند که کتاب‌ها با چه رویکرد و معیار‌هایی انتخاب خواهند شد، داوری‌ها نیز شفاف خواهد بود.
خورشاهیان در پاسخ به اینکه آیا همین سیاست‌ها و رویکرد‌های سیاسی و اجتماعی هیئت امنا و مسئولان جوایز اثری در داوری‌ها نمی‌گذارد، بیان کرد: وقتی برای جایزه قلم زرین یا جشنواره‌ای در سازمان تبلیغات اسلامی داوری می‌شود، طبیعی است که کتابی انتخاب شود که علاوه بر معیار‌های ادبی و علمی، معیار‌های ارزشی نیز درنظر گرفته شود. همانطور که در جوایز خصوصی هم ممکن است کتاب‌هایی که درباره دفاع مقدس یا انقلاب اسلامی باشد، بالا نیاید و یا در جایزه‌ای مانند شهید حبیب غنی‌پور و قلم زرین طبیعی است کتابی که در حوزه جنگ، سیاه‌نمایی کرده است، انتخاب نخواهد شد.
نویسنده «باران بهشت» تصریح کرد: اثری که در داوری‌ها انتخاب می‌شود به عنوان یک اثر نمونه ادبی است. بنابراین اگر داوری‌ها به درستی انجام نشود و اثر مناسبی انتخاب نشود مطمئناً اعتماد به داوری‌ها از بین خواهد رفت.
وی در ادامه با اشاره به اعتبار این جایزه ادبی گفت: نکته مهم و اعتبار یک جایزه داوری آن است و می‌توان آن را آخرین برگ برنده یک جایزه به شمار آورد؛ بنابراین داوران باید شناخته‌شده و حرفه‌ای باشند. قدمت جایزه نیز می‌تواند اعتبار آن جایزه محسوب شود. جایزه قلم زرین که قدمتی نوزده ساله دارد، هر سال یک زمان مشخصی برگزار شده و این نظم در برگزاری و استمرار آن نیز می‌تواند به اعتبار آن بیفزاید.
نویسنده «سرباز بی‌سرزمین» ادامه داد: جایزه قلم زرین، اولین جایزه در سال است که کتاب‌های سال قبل را برگزار می‌کند. یعنی در تیر ۱۴۰۰ آثار سال ۹۹ مورد بررسی قرار می‌گیرد. در حالی که اغلب جوایز در زمستان برگزار می‌شوند و سال ۹۹ را بررسی می‌کنند. هیئت امنا و سیاستگذاران این جایزه که اغلب از نظر ادبی از آدم‌های شناخته شده‌ای هستند، می‌توانند جزء اعتبار یک جایزه باشند. همچنین این جایزه از سوی انجمن قلم ایران که نهاد مستقلی است و به سازمان‌ها و نهاد‌های دولتی وابسته نیست، برگزار می‌شود.
خورشاهیان در پایان به اثرگذاری این جایزه طی نوزده دوره گذشته اشاره کرد و گفت: در سال چندین جشنواره موضوعی ادبی برگزار می‌شود و نویسنده‌های بسیاری در این جایزه شرکت می‌کنند؛ بنابراین کتاب‌های انتخاب شده بیشتر دیده می‌شوند و با توجه به اینکه عنوان برگزیده بر روی جلد درج می‌شود، از این رو برای ناشر و نویسنده حائز اهمیت است و نقش مهمی در انتخاب کتاب از سوی مخاطب دارد.
انتهای پیام
