إِنَّ الَّذِینَ یَتْلُونَ کِتَابَ اللَّهِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِیَةً یَرْجُونَ تِجَارَةً لَنْ تَبُورَ ﴿۲۹﴾
بیگمان کسانى که کتاب الهى را مىخوانند، و نماز را برپا مىدارند، و از آنچه به ایشان روزى دادهایم، پنهان و آشکارا مىبخشند، به سودایى که هرگز زیان ندارد، امید دارند
لِیُوَفِّیَهُمْ أُجُورَهُمْ وَیَزِیدَهُمْ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّهُ غَفُورٌ شَکُورٌ ﴿۳۰﴾
تا سرانجام پاداشهایشان را به تمام و کمال بپردازد، و از فضل خویش به سهمشان بیفزاید، چرا که آمرزگار و قدردان است
وَالَّذِی أَوْحَیْنَا إِلَیْکَ مِنَ الْکِتَابِ هُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقًا لِمَا بَیْنَ یَدَیْهِ إِنَّ اللَّهَ بِعِبَادِهِ لَخَبِیرٌ بَصِیرٌ ﴿۳۱﴾
و آنچه از کتاب [آسمانى]به تو وحى کردهایم، حق است و همخوان با آنچه [از کتب آسمانى، که]پیشاپیش اوست، بىگمان خداوند به [احوال]بندگانش آگاه بیناست
ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْکِتَابَ الَّذِینَ اصْطَفَیْنَا مِنْ عِبَادِنَا فَمِنْهُمْ ظَالِمٌ لِنَفْسِهِ وَمِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَمِنْهُمْ سَابِقٌ بِالْخَیْرَاتِ بِإِذْنِ اللَّهِ ذَلِکَ هُوَ الْفَضْلُ الْکَبِیرُ ﴿۳۲﴾
سپس کتاب آسمانى را به بندگان خود که برگزیده بودیمشان به میراث دادیم، و از ایشان [بعضى]ستمکار در حق خویش، و بعضى از ایشان میانهرو، و بعضى از ایشان پیشتاز در نیکوکاریها به اذن الهى است، این همانا فضل بزرگ است
جَنَّاتُ عَدْنٍ یَدْخُلُونَهَا یُحَلَّوْنَ فِیهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَلُؤْلُؤًا وَلِبَاسُهُمْ فِیهَا حَرِیرٌ ﴿۳۳﴾
بهشتهاى عدن که واردش شوند، و در آنجا به دستبندهایى زرین و مروارید آراسته شوند، و لباس آنان در آنجا ابریشم است
وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ إِنَّ رَبَّنَا لَغَفُورٌ شَکُورٌ ﴿۳۴﴾
و گویند سپاس خداوندى را که از ما اندوه را زدود، بىگمان پروردگار ما آمرزگار قدردان است
الَّذِی أَحَلَّنَا دَارَ الْمُقَامَةِ مِنْ فَضْلِهِ لَا یَمَسُّنَا فِیهَا نَصَبٌ وَلَا یَمَسُّنَا فِیهَا لُغُوبٌ ﴿۳۵﴾
همان که ما را از فضل خویش به اقامتگاه جاویدان درآورد، که در آنجا به ما خستگى نرسد، و در آنجا به ما ماندگى نرسد
انتهای پیام