به گزارش ایکنا، حجتالاسلام علیرضا قبادی، جامعهشناس و کارشناس دین به مناسبت شهادت حضرت فاطمه (س) در سلسله یادداشتهایی به بررسی خطبه آن حضرت در جمع زنان مدینه میپردازد. در ادامه قسمت نهم با موضوع «ایرادات ناحق مهاجر و انصار در پذیرش امامت امام علی (ع)» از نظر میگذرد.
توجه به همه ابعاد واقعیت اجتماعی و سیاسی، پیش نیاز شناخت کامل و جامع پدیدههاست. برای شناخت رخداد سقیفه و فرایند حاکمیت ابابکر، یکی از ابعاد مهم چرایی رویگردانی مهاجرین و انصار از پذیرش امامت امام علی(ع) است؛ به خصوص آنکه انتظار میرفت، با توجه به زمینهسازی پیامبر(ص) بعد از رحلت آن حضرت، علی(ع) عهدهدار رهبری جامعه اسلامی شود؛ اما چرا چنین نشد و علی از صحنه سیاسی و مرکز تصمیمگیری کنار گذاشته شد؟
در این گفتار پاسخ حضرت فاطمه(س) به پرسش مزبور را بررسی میکنیم، تا بعد مهم دیگر این رخداد روشن شود. دختر پیامبر خدا ضمن پاسخ به این پرسش، به قطعی بودن آن نیز تأکید کرده است؛ زیرا او قسم یاد کرده است که موارد برشمرده شده تنها دلائل کنار گذاشتن امام علی(ع) بوده است.
آن حضرت با طرح این پرسش: چه چیزی سبب شده است که از ابی الحسن (امام علی) انتقام (عیبجویی) بگیرند؟ دلائل کنار گذاشتن امام علی را بیان فرموده است: به خدا قسم از او انتقام نگرفتند (مگر) به سبب خشم شمشیرش. (زیرا علی با مجاهدتهایش شر مشرکان، منافقان و کافران را کوتاه کرد)؛ بیباکی علی در فدا کردن جان خویش در راه تحقق اهداف متعالی اسلام؛ قاطعیت او در مقام اقدام و عمل؛ مجازات و مکافات متجاوزان، آنگونه که مایه عبرت دیگران شود؛ تلاش شجاعانه، غیر قابل وصف و خستگی ناپذیر او در راه خدا.
پاسخ حضرت فاطمه کوتاه و گویا؛ اما عبرتآموز و تأسفآور است، چنین انتقامی در تاریخ نیز سابقه داشته است؛ همانگونه که آیه ۸ سوره بروج به آن اشاره کرده است «و از آنان انتقام نمیگرفتند؛ جز اینکه به خداوند شکست ناپذیر و ایمان آورده بودند».
به عبارت دیگر محاسن، فضایل و خصایص نیکوی علی(ع) مایه دشمنی او شد. چنانکه مولوی نیز سروده است «دشمن طاووس، آمد پر او» آری آنانی که با چنین ویژگیهای متعالی ناسازگار بودند، با علی دشمنی کردند و به تعبیر رسای حضرت زهرا(س) از علی(ع) انتقام گرفتند.
در گفتار بعد به مصادیق محرومیت جامعه در کنار گذاشتن امام علی(ع) میپردازیم که بحث بسیار مهمی است.
انتهای پیام