تلاوت آیاتی از سوره حجر با صوت استاد عبدالباسط + فیلم
کد خبر: 4189819
تاریخ انتشار : ۰۴ دی ۱۴۰۲ - ۱۰:۴۱

تلاوت آیاتی از سوره حجر با صوت استاد عبدالباسط + فیلم

در ویدئویی که به تازگی در مصر بازنشر شده است، مرحوم استاد عبدالبالسط عبدالصمد، قاری برجسته این کشور آیات 49 تا 75 سوره مبارکه حجر را تلاوت می‌کند.

به گزارش ایکنا، این تلاوت در سال 1978 در استودیو تلویزیون مصر ضبط شده و یکی از اجراهای دیدنی استاد عبدالباسط به‌شمار می‌رود.

استاد عبدالباسط محمد عبدالصمد سلیم داوود، قاری صاحب‌نام مصر و جهان اسلام و صاحب حنجره طلایی تلاوت متولد سال ۱۹۲۷ در روستای «المراعزه» از توابع شهر ارمنت در جنوب غرب استان «الاقصر» مصر بود؛ شخصیتی که به دلیل صوت زیبایش مورد توجه مسئولان و مقامات مصری و غیر مصری قرار گرفت و با پیوستنش به رادیو، تقاضا برای خرید این دستگاه افزایش یافت و در بیشتر خانه‌ها صوت قرآن او پخش می‌شد.

عبدالباسط یکی از مشهورترین قاریان در جهان اسلام است و به دلیل صوت زیبا و روش منحصر به فردش در تلاوت، در بیشتر کشورها و مناطق جهان از مقبولیت و محبوبیتی خاص برخوردار و ملقب به حنجره طلایی و صدای مکه بود.

متن و ترجمه آیات 49 تا 75 سوره مبارکه حجر

نَبِّئْ عِبَادِي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴿۴۹﴾
به بندگان من خبر ده كه منم آمرزنده مهربان (۴۹)
وَأَنَّ عَذَابِي هُوَ الْعَذَابُ الْأَلِيمُ ﴿۵۰﴾
و اينكه عذاب من عذابى است دردناك (۵۰)
وَنَبِّئْهُمْ عَنْ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ ﴿۵۱﴾
و از مهمانان ابراهيم به آنان خبر ده (۵۱)
إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا قَالَ إِنَّا مِنْكُمْ وَجِلُونَ ﴿۵۲﴾
هنگامى كه بر او وارد شدند و سلام گفتند [ابراهيم] گفت ما از شما بيمناكيم (۵۲)
قَالُوا لَا تَوْجَلْ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ ﴿۵۳﴾
گفتند مترس كه ما تو را به پسرى دانا مژده مى‏‌دهيم (۵۳)
قَالَ أَبَشَّرْتُمُونِي عَلَى أَنْ مَسَّنِيَ الْكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ ﴿۵۴﴾
گفت آيا با اينكه مرا پيرى فرا رسيده است بشارتم مى‏‌دهيد به چه بشارت مى‏‌دهيد (۵۴)
قَالُوا بَشَّرْنَاكَ بِالْحَقِّ فَلَا تَكُنْ مِنَ الْقَانِطِينَ ﴿۵۵﴾
گفتند ما تو را به حق بشارت داديم پس از نوميدان مباش (۵۵)
قَالَ وَمَنْ يَقْنَطُ مِنْ رَحْمَةِ رَبِّهِ إِلَّا الضَّالُّونَ ﴿۵۶﴾
گفت چه كسى جز گمراهان از رحمت پروردگارش نوميد مى ‌شود (۵۶)
قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ ﴿۵۷﴾
[سپس] گفت اى فرشتگان [ديگر] كارتان چيست (۵۷)
قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُجْرِمِينَ ﴿۵۸﴾
گفتند ما به سوى گروه مجرمان فرستاده شده‏‌ايم (۵۸)
إِلَّا آلَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿۵۹﴾
مگر خانواده لوط كه ما قطعا همه آنان را نجات مى‏‌دهيم (۵۹)
إِلَّا امْرَأَتَهُ قَدَّرْنَا إِنَّهَا لَمِنَ الْغَابِرِينَ ﴿۶۰﴾
جز آنش را كه مقدر كرديم او از بازماندگان [در عذاب] باشد (۶۰)
فَلَمَّا جَاءَ آلَ لُوطٍ الْمُرْسَلُونَ ﴿۶۱﴾
پس چون فرشتگان نزد خاندان لوط آمدند (۶۱)
قَالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ مُنْكَرُونَ ﴿۶۲﴾
[لوط] گفت‏ شما مردمى ناشناس هستيد (۶۲)
قَالُوا بَلْ جِئْنَاكَ بِمَا كَانُوا فِيهِ يَمْتَرُونَ ﴿۶۳﴾
گفتند [نه] بلكه براى تو چيزى آورده‏‌ايم كه در آن ترديد می‌کردند (۶۳)
وَأَتَيْنَاكَ بِالْحَقِّ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ ﴿۶۴﴾
و حق را براى تو آورده‏‌ايم و قطعاً ما راستگويانيم (۶۴)
فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِنَ اللَّيْلِ وَاتَّبِعْ أَدْبَارَهُمْ وَلَا يَلْتَفِتْ مِنْكُمْ أَحَدٌ وَامْضُوا حَيْثُ تُؤْمَرُونَ ﴿۶۵﴾
پس پاسى از شب [گذشته] خانواده‏‌ات را حركت ده و [خودت] به دنبال آنان برو و هيچ يك از شما نبايد به عقب بنگرد و هر جا به شما دستور داده مى‌‏شود برويد (۶۵)
وَقَضَيْنَا إِلَيْهِ ذَلِكَ الْأَمْرَ أَنَّ دَابِرَ هَؤُلَاءِ مَقْطُوعٌ مُصْبِحِينَ ﴿۶۶﴾
و او را از اين امر آگاه كرديم كه ريشه آن گروه صبحگاهان بريده خواهد شد (۶۶)
وَجَاءَ أَهْلُ الْمَدِينَةِ يَسْتَبْشِرُونَ ﴿۶۷﴾
و مردم شهر شادى‏‌كنان روى آوردند (۶۷)
قَالَ إِنَّ هَؤُلَاءِ ضَيْفِي فَلَا تَفْضَحُونِ ﴿۶۸﴾
[لوط] گفت اينان مهمانان من هستند مرا رسوا مكنيد (۶۸)
وَاتَّقُوا اللَّهَ وَلَا تُخْزُونِ ﴿۶۹﴾
و از خدا پروا كنيد و مرا خوار نسازيد (۶۹)
قَالُوا أَوَلَمْ نَنْهَكَ عَنِ الْعَالَمِينَ ﴿۷۰﴾
گفتند آيا تو را [از مهمان كردن] مردم بيگانه منع نكرديم (۷۰)
قَالَ هَؤُلَاءِ بَنَاتِي إِنْ كُنْتُمْ فَاعِلِينَ ﴿۷۱﴾
گفت اگر مى‏‌خواهيد [كارى مشروع] انجام دهيد اينان دختران من هستند [با آنان ازدواج كنيد] (۷۱)
لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ ﴿۷۲﴾
به جان تو سوگند كه آنان در مستى خود سرگردان بودند (۷۲)
فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُشْرِقِينَ ﴿۷۳﴾
پس به هنگام طلوع آفتاب فرياد [مرگبار] آنان را فرو گرفت (۷۳)
فَجَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِنْ سِجِّيلٍ ﴿۷۴﴾
و آن [شهر] را زير و زبر كرديم و بر آنان سنگ‌هايى از سنگ گل بارانديم (۷۴)
إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِلْمُتَوَسِّمِينَ ﴿۷۵﴾
به يقين در اين [كيفر] براى هوشياران عبرت‌هاست (۷۵)
 
انتهای پیام
captcha