خشوع و تواضع استاد رنجبر مایه آرامش شاگردانش بود + فیلم
کد خبر: 3311205
تاریخ انتشار : ۱۶ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۱:۱۰
در ظهر دلنشین استاد رنجبر مطرح شد؛

خشوع و تواضع استاد رنجبر مایه آرامش شاگردانش بود + فیلم

کانون خبرنگاران نبأ: ظهر دلنشین مرحوم استاد عباس رنجبر فردویی از اساتید و پیشکسوتان استان قم با حضور اساتید قرآنی و برخی از شاگردان ایشان برگزار شد. شاگردان ایشان خشوع و تواضعی این استاد قرآنی را مایه آرامش و تحبیب قلوب‌ دانستند.

به گزارش کانون خبرنگاران نبأ وابسته به خبرگزاری ایکنا، ظهر دلنشین مرحوم استاد عباس رنجبر فردویی از اساتید و پیشکسوتان استان قم به همت کانون خبرنگاران نبأ با حضور شاگردان و استادان قرآنی از جمله حبیب مهکام، محمدعلی دهدشتی، جواد رفعتی، رهبری، ایمانی و میثم عسکری و فرزند و داماد وی در سالن جلسات سازمان فعالیت‌های قرآنی دانشگاهیان کشور برگزار شد.

معلمی به کرانه اقیانوس

قاسم نصیری‌پور یکی از شاگردان قدیمی استاد رنجبر اظهار کرد: از سال 58 در جلسه سنتی قرآن کریم در مسجد محمدیه قم افتخار شاگردی استاد را داشتم؛ در اولین جلسه‌ای که شرکت کردم شیفته اخلاق، آرامش و سکوت استاد شدم و به مدت 35 سال از ایشان تلمز می‌کردم. اذعان می‌کنم که کلیه استادان، قراء و حفاظ استان قم چه با واسطه و چه بی‌واسطه از شاگردان استاد هستند.

وی بیان کرد: در سال 59 مجمع قاریان تشکیل شد که از همان موقع بنده و اساتید در خدمت مجمع بودیم. مهم‌ترین دغدغه استاد برگزاری جلسات بود. گاهی پیش می‌آمد که بنا به شرایطی استاد نمی‌توانست در جلسات حضور داشته باشد که به من تلفن می‌زد و می‌گفت سلام قم هستید و تا من این را می‌شنیدم متوجه می‌شدم که می‌خواهد بگوید جلسه تعطیل نشود.

خشوع استاد در برابر شاگردان

نصیری‌پور با اشاره به خاطر‌ه‌ای از استاد رنجبر گفت: خضوع استاد آرامشی به انسان می‌داد؛ در یکی از سفرهای حج تمتع که بنده افتخار خدمت زائران استان قم را داشتم یک مرتبه دیدم که استاد رنجبر من را در منا پیدا کرده و به دیدار من آمده با اینکه 20 سال از بنده بزرگ‌تر بودند؛ این خضوع را ببینید تا کجاست که یک استاد بیاید دنبال شاگردش بگردد و این خیلی ارزش دارد و قابل توصیف نیست.

وی ادامه داد: از همان سال‌های 59، من و آقای رهبری از اولین نفراتی بودیم که در جلسات حضور داشتیم، از ورودی اول مسجد محمدیه رحل‌ها چیده می‌شد تا انتهای مسجد. سید بزرگواری در جلسه حضور پیدا می‌کرد که معمم بود، خیلی افتاده حال با چشم‌های زیبا و عارف‌گونه، هرچه اصرار می‌کردیم حاج آقا بفرمایید بالای جلسه، قبول نمی‌کرد و می‌گفت همین جا خوب است؛ من ایشان را نمی‌شناختم، یک روز از خادم پرسیدم ایشان کیست یک ساعت جلسه می‌آید و می‌رود؛ گفت: آقای طباطبایی هستند و من این را بعدها فهمیدم. آقای طباطبایی از هر جلسه استاد حتما یک ساعت را حضور پیدا می‌کرد.

قرآن در صحنه زندگی

نصیری‌پور با بیان اینکه از خصوصیات استاد این بود که آموزش قرآن در مرحله اول، تدبر و فهم قرآن در مرحله دوم و عمل به قرآن هدف نهایی است، یادآور شد: در کنار جلسه آموزش قرآن در مسجد محمدیه، جلسه‌ای نیز تحت عنوان قرآن در صحنه زندگی با حضور اساتید بزرگ حوزه همچون حضرات آیات سبحانی، استادی، حق‌پناهی و احمد میانجی برگزار می‌کردیم و مرحوم رنجبر از این موضوع خوشحال و خرسند بود که در کنار آموزش قرآن به مفاهیم و معانی قرآن نیز توجه می‌شود.

وی با اشاره به اینکه ایشان حتی برای مهاجران جنگی که به قم آمده بودند جلسات و مسابقات قرآن برگزار می‌کرد، گفت: در سال 60، اوایل جنگ افتخار همکاری با استاد را داشتم. در آن زمان به امر ایشان برای مهاجران جلسه گذاشته می‌شد و خودشان در جلسات برای آموزش حضور پیدا می‌کرد و در آخر نیز برای آنان مسابقات قرآن برگزار می‌کرد.

شاگرد استاد رنجبر بیان کرد: اولین جلسه از جلسات ترتیل‌خوانی که هم‌اکنون با این عظمت و گستردگی در حرم حضرت معصومه‌(س) برگزار می‌شود به امر استاد بنا گذاشته شد که شاید در ابتدا از جانب مسئولان حرم مطهر آن چنان استقبال نمی‌شد ولی با این وجود ایشان اصرارشان بر این بود که تأثیرش را بعدا می‌گذارد.

محبوب قلب‌ها

میثم عسگری یکی دیگر از شاگردان استاد رنجبر با بیان اینکه از سال 64 شاگرد استاد رنجبر بوده است، با اشاره به فضایل این استاد قرآنی می‌گوید: بنا به گفته استاد دهدشتی که فرمودند استاد رنجبر محبوب دل همه قاریان بودند طبق آیه 96 سوره مریم «إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا» انصافا هم همین‌طور بود و ایشان با ایمان و عمل صالح‌شان در قلب‌ها جا گرفتند.

وی با اشاره به خوش‌رویی و خوش‌برخوردی استاد رنجبر، افزود: من خودم به‌عنوان یک نوجوان وقتی که در کنار ایشان در جایگاه قرار می‌گرفتم و قرآن تلاوت می‌کردم یک آرامشی برای من حاصل می‌شد که بدون کمترین استرسی تلاوتم را انجام می‌دادم؛ خوب در همان سنین من در جلسات دیگری حاضر می‌شدم و این فضا برای من پیدا نمی‌شد و انصافا مشخص بود که شخص استاد با آن نفسی که داشتند این آرامش را برای شاگردان‌شان ایجاد می‌کردند و این خیلی برای من نمود داشت.

عسگری ادامه داد: استاد رنجبر مدیر داخلی مجموعه فرهنگی توریستی مربوط به یکی از نهادهای دولتی با وسعت 200 هکتار باغ بود که با نظارت وی مدیریت می‌شد؛ به خاطر مسئولیت‌های اداری که به من محول می‌شد و به دیدار وی می‌رفتم علی‌رغم اینکه مدیر داخلی مجموعه بود پا به پای همکارانش حتی در اوج گرمای مردادماه کار می‌کرد.

به سوی خدا بگریزید

شاگرد استاد رنجبر با بیان خاطره‌ای از استاد، گفت: روزی با ایشان هم‌کلام بودم و از استرس‌ها و فشارهای کاری که داشتم برای استاد بیان و ابراز درماندگی می‌کردم و می‌گفتم چه کار کنم، کجا بروم که ایشان بلافاصله گفتند «فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّی لَکُم مِّنْهُ نَذِیرٌ مُّبِینٌ»(ذاریات/ آیه 50)، این آیه به این معنا است که پس به سوى خدا بگریزید که من شما را از طرف او بیم‌‏دهنده‏‌اى آشکارم و ایشان با بیان این مطلب راه اصلی و حقیقی را به بنده نشان دادند. ما تا لحظات طولانی می‌خندیدیم و آنچنان نیرویی من گرفتم که با روحیه‌ای بالا مشغول کارم شدم و مدت‌ها تحت تأثیر این گفته‌های مرحوم رنجبر بودم و از شاگردی ایشان لذت می‌بردم.

وی اظهار کرد: ولایت‌مداری استاد رنجبر خیلی قوی بود یعنی در مناسبت‌هایی که پیش می‌آمد می‌دیدم که این موضوع را به قراء تأکید می‌کرد. همچنین تأکیدی که من بیشتر از ایشان می‌شنیدم این بود که به وسیله قرآن برای رسیدن به خدا و معنا تلاش کنیم نه اینکه حض مادی و کسب شهرت داشته باشیم و این خیلی برای ما اهمیت داشت.

حق‌گویی صفت بارز استاد رنجبر بود

استاد جواد رفعتی با بیان اینکه رموز خصوصیات اخلاقی استاد رنجبر هر کدام یک خاطره‌ای دارد، گفت: ایشان واقعا مخلص، آرام و صبور، اهل بصیرت، آمر به معروف و ناهی از منکر و حق‌گو بود و هیچ پروایی از گفتن حق نداشت؛ نظم و حضور به موقع در جلسات نیز برای همه آشکار بود.

وی با اشاره به اینکه ایشان از پایه‌گذاران مجموعه قرآنی بود، افزود: مرحوم رنجبر از اولین مسئولان برگزاری مسابقات و تلاوت‌های قرآنی در حرم حضرت معصومه(س) بود که در آن جلسات هم آقای ایمانی و هم آقای طباطبایی حظور داشتند.

رفعتی ادامه داد: مرحوم استاد خیلی مخلص بود و هیچ توقع و چشم‌داشتی از هیچ‌کس نداشت و همه کارهایش قربت‌الی الله بود. یادم هست قبل از انقلاب با خصوصیت حق‌گویی که استاد داشت و از امام خمینی(ره) صحبت می‌کرد، جلسات به تعطیلی می‌انجامید چون بعضی از آقایان دوست نداشتند در این جلسات بحث سیاسی بشود و نمی‌گذاشتند جلسه در آن حسینیه ادامه پیدا کند و ناگزیر جلسه به جای دیگری منتقل می‌شد.

وی ادامه داد: یادم می‌آید شب آخر یکی از مسابقات قرآن کریم با استاد به محل برگزاری سرزدیم. سال‌های اولی بود که مسابقات شروع شده بود. 27-28 دور از مسابقات پیش استاد بودم. این مسابقات زیر نظر مجمع قاریان برگزار می‌شد و بعضی از جلسات نیز جدای از مجمع در ماه رمضان برگزار می‌شد. مسابقات در مسجد محمدیه به صورت مردمی برگزار می‌شد و آن اواخر سازمان اوقاف نیز کمک می‌کرد.

انقلاب کردیم که اسلام و قرآن پیشرفت کند

استاد رفعتی در ادامه عنوان کرد: مسئول یکی از ادارات نمی‌گذاشت که جلسات قرآن در آن‌جا ادامه داشته باشد و به استاد گفت «آقا شما را قبل از انقلاب راه نمی‌دادیم از این پله‌ها بالا بیایید، حالا چه توقعی دارید». استاد نه گذاشت و نه برداشت و فرمود «ببخشید ما انقلاب نکردیم که بگذارند از این پله‌ها بالا بیاییم، ما انقلاب کردیم اسلام و قرآن پیشرفت داشته باشد ما برای ترویج اسلام و قرآن انقلاب کردیم، بعد هم اینکه اگر انقلاب نکرده بودیم که شما الان پشت این میز ننشسته بودید، این از برکات شهدا است، شما باید دنباله راه شهدا باشید».

وی عنوان کرد: استاد رنجبر اهل بصیرت و ولایت‌پذیری بود و این باعث جذب افراد به جلسات ایشان می‌شد؛ همه استادان قرآن با واسطه یا بی‌‌واسطه همه از شاگردان ایشان بودند.

برای مشاهده بخش نخست گزارش این نشست اینجا کلیک کنید!

captcha