به گزارش ایکنا؛ به نقل از ستاد خبری سیوچهارمین کنفرانس بینالمللی وحدت اسلامی، التیجانی عمر غونی محمد، مدیر مراکز قرآنی ولایت برنو نیجریه در وبینار «منطقهای شمال آفریقا (الجزایر _ تونس)» با بیان اینکه خداوند متعال ما را از دو دستگی و اختلاف نهی کرده و از ما خواسته است تا پراکنده و متفرق نباشیم و با یکدیگر متحد شویم، اظهار کرد: خداوند متعال در قرآن میفرماید «مؤمنان برادر یکدیگرند؛ پس دو برادر خود را صلح و آشتی دهید و تقوای الهی پیشه کنید، باشد که مشمول رحمت او شوید.»
وی ادامه داد: متأسفانه امروز جهان اسلام در ضعیفترین دوران خود به سر میبرد و از اهداف و امیدی که پیامبر اکرم(ص) به آن امت داشتند، دور است. امروز امت اسلامی گریبانگیر تفرقه شده و برخی تندروها با سخنانشان که هیچ فایدهای ندارد و وحدت میان مسلمانان را از بین میبرد، وضعیت کنونی را به وجود آوردهاند.
مدیر مراکز قرآنی ولایت پوتو نیجریه تأکید کرد: دشمنان ما یعنی آمریکا و صهیونیسم از این سخنان برای تحقق منافع خود استفاده کردند و مسئله اصلی جهان اسلام را به مسئله حاشیهای تبدیل کردند. مسئله قدس را مسئله حاشیهای ساختند و آمریکا و اسرائیل و متأسفانه برخی کشورهای اسلامی در تلاشاند که بین ما مسلمانان تفرقه ایجاد شود و به جای اسرائیل، کشورهای اسلامی ایران و ترکیه را به عنوان دشمن تلقی کردند و این مسئله، مایه تأسف است.
غونی محمد یادآور شد: خداوند متعال ما را از اینکه با دشمنان طرح دوستی داشته باشیم، نهی میکند. بنابراین رهبران ما در جهان اسلام باید بیدار شوند و تفرقه و دو دستگی را رها کنند و از مسائل بیفایده که منجر به تفرقه و ضعف کشورهای ما میشود، دوری کنند. متاسفانه برخی رهبران ما به سمت رژیم صهیونیستی میروند و روابطشان را با این رژیم علنی میکنند که این مسئله رضایت الهی و پیامبر اکرم(ص) را در پی ندارد.
وی در پایان گفت: یک مسلمان نباید برادر خود را تنها بگذارد و مسئله اصلی امت اسلامی یعنی فلسطین را رها کند. اگر امروز از مسئله قدس کوتاه بیاییم، فردا باید دیگر مقدسات خودمان را نیز رها کرده و خودمان را تسلیم دشمنان کنیم. بنابراین ما باید بیدار شویم و با یکدیگر متحد و یکپارچه باشیم که این خواست پیامبر اکرم(ص) نیز هست.
در همین ارتباط، دکتر هذیلی المنصر، استاد دانشگاه قیروان تونس در وبینار «منطقهای شمال آفریقا(الجزایر _ تونس)» در سی و چهارمین کنفرانس وحدت اسلامی با بیان اینکه چه بسا خداوند در این بیماری کرونا که درد و دغدغۀ جهان گیر است، خیری فراوان قرار دهد، اظهار کرد: طبیعتاً خیری که اینجا مطرح میشود، خیری است که در حوزۀ آگاهی و اندیشه و برنامههای تربیتی و حتی برنامههای سیاسی حاصل میآید؛ یعنی کرونا سبب پدید آمدن گونهای دیگر از آرایش اجتماعی و نظم عمومی انسانی میشود.
وی ادامه داد: کرونا با توجه به هراس عمومی که به راه انداخته، فرصتی برای باورمندان به اندیشههای اسلامی و مروجان فرهنگ، مفاهیم و منهج اسلامی است. کرونا فرصتی بر آنان پدید آورده است و آنها را در موقعیت خوبی قرار میدهد. امروز میتوان به دنیا گفت که قدرت خوب است، اما باید در پی تعیین حد و مرز برای آن باشیم تا تباه نشود. علم هم نور است و مطلوب اما باید برای علم هم ضوابطی قرار دهیم، در غیر این صورت، به بدفرجامی منتهی خواهد شد. آزادی نیز نه تنها مطلوب است بلکه شرط کرامت انسان است اما نباید این آزادی به رها شدگی از هر مسئولیتی بیانجامد.
استاد دانشگاه قیروان تونس یادآور شد: کرونا فضایی روانی، ذهنی و فکری ایجاد کرده است تا صاحبان طرح و برنامۀ اسلامی روشناندیشانه، مترقی و آگاهانه خود را با اعتماد به نفس کامل در برابر جهان عرضه کنند. کرونا و دیگر مشکلاتی که پیوسته متراکم میشوند، انسان غربی و حتی انسان خارج از مرزهای جهان غرب را به سرگردانی کشانده و او را واداشته است که به دنبال مفاهیم، اندیشهها، دیدگاهها و عقاید جدید باشد.
المنصر تأکید کرد: جنگها، ویرانیها، تباهی اخلاق، سقوط معنویات و به حضیض افتادن انسانیت، در کنار این بیماری، همۀ انسانها و کل بشریت را گرفتار خویش کرده است. دیدهایم که افراد چگونه خود را به اسارت میکشند و به اجبار با ماسک زدن آزادی خود را فراموش یا محدود میکنند تا از مرگی که به واسطۀ انتقال بیماری در کمینشان نشسته است، دور بمانند.
وی افزود: شرایط کنونی فرصتی حقیقی برای طرح دیدگاه مسلمانان است؛ مشروط به اینکه آنان اعتماد کافی به کار خود داشته باشند، وقار نظری و روحی داشته و از ابزارهای ارتباطی خوب برخوردار باشند. در این صورت، میتوانند نفوذ و تأثیری در حوزۀ دیدگاههای فلسفی، افکار و مفاهیم ایجاد کنند.
استاد دانشگاه قیروان تونس خاطرنشان کرد: امروز میبینیم که یک خلأ پدید آمده است. حالت نگرانی و ترسی که امروز شاهدش هستیم، وضعیت را تغییر داده و انسان را به احساس شکست و ضعف و سستی رسانده است، البته انسان هنگامی که در حالت اضطرار باشد، آمادۀ توبه و بازگشت به سوی خداوند متعال است و در آن حال، پروردگارش را میخواند.
المنصر بیان کرد: اگر این اضطرار حقیقی باشد و نه ساختگی و منافقانه، دل ها گشایش مییابد و دعا راستین و قلبی خواهد بود. زمزمۀ صادقانه است که سبب میشود دعا، به خواست خداوند، به او که مقصود دعاست برسد، اگر به کرونا از زاویههای دیگر بنگریم شاهد خواهیم بود که خوبیهای زیادی در دل آن وجود دارد که در لفافۀ ناگواری ها پیچیده شدهاند. همچنان که اگر به کرونا از این زاویه بنگریم که حالت اضطرار است، در این صورت، میتواند باب دعایی راستین و مستجاب را بگشاید.
وی در پایان گفت: مسلمانان مهمترین گروهی هستند که دارای پیامی معنوی، فرهنگی، فکری و اعتقادی هستند. البته طبیعی است که چنین امری در گرو آن است که آگاهی کافی نسبت به موضوع وجود داشته باشد. همچنین، در گرو آن است که مسلمانان بتوانند تفرقه و ضعفی را که بدان گرفتار شده و نیز خود را در آن گرفتار کردهاند، پشت سر بگذارند.
علی ابوالخیر، نویسنده و پژوهشگر نیز ضمن شرکت در وبینار «منطقهای شمال آفریقا» با بیان اینکه کشورهای اسلامی از جمله کشورهای جهان هستند که به همهگیری کرونا دچار شدند، گفت: قرآن کریم در رابطه با محنتها و همچنین در رابطه با اپیدمیها سخن گفته و خداوند سبحان بسیاری از اقوام پیشین را به وسیله عذاب سیل، صاعقه سوزان هلاک ساخته است. اما در زمان سختی و محنت انسانها در کنار یکدیگر جمع میشوند. قرآن کریم وقتی که در این باره سخن میگوید، از مردم میخواهد که هشیاری و مراقبت خود را افزون سازند.
وی ادامه داد: این ویروس کشور، وطن، ملت، دین و نژاد نمیشناسد و لازم است که تمام بشریت برای مقابله با این همهگیری متحد شوند. اسلام به شکل عام در رابطه با پیشگیری از همهگیریها سخن گفته و در این رابطه پیشتاز بوده و توصیه کرده است که به منطقهای که در آن اپیدمی رخ داده نروید و اگر اهل آن منطقه هستید، خارج نشوید تا سلامتی کامل حاصل شود.
این نویسنده ادامه داد: اسلام بهای بسیار بالایی به نقش پزشکی و طب در مقابله و پیشگیری از بیماریها، اپیدمیها و همچنین وحدت بشریت به منظور تلاش برای تولید واکسن برای چنین امراضی داده است.
ابوالخیر با اشاره به نقش رسانهها در دوران کرونا یادآور شد: نقش رسانهها در زمینه مقابله با ویروس کرونا، مانند بسیاری از دیگر رخدادها محوری است؛ به ویژه رخدادها و حوادثی که برای مردم از اهمیت بسیار بالایی برخوردارند. البته رسانهها باید در این راستا اصول حرفهای، بیطرفانه و انصاف را کاملاً رعایت کنند.
وی افزود: رسانهها در این راستا، در صف اول قرار دارند و وظیفه آنها ایجاد آگاهی در میان انسانها بوده و آنها از یک سو نباید از موضوع همهگیری کرونا به شکل زودگذر عبور کرده و از سوی دیگر نباید بیش از حد سبب ترس مردم شوند. برای مثال، رسانهها میتوانند از پزشکان متخصص در این زمینه دعوت به عمل آورده و آنها با کمال صداقت، دانستههای خود را برای مردم بیان کند و به هیچ وجه در این خصوص نباید بر حقایق سرپوش گذاشته شود.
این نویسنده و پژوهشگر با اشاره به نقش عالمان دینی در این شرایط نیز تصریح کرد: علمای دین نیز در این زمینه نقش مهمی دارند و باید در میان مردم آگاهسازی دینی انجام داده تا آنها در این مرحله صبر پیشه کنند. البته ما باید بدانیم که تمامی مردم دنیا یکدست نیستند و ادیان مختلفی دارند و بدین سبب برای آگاهسازی همه مردم، رسانهها نقش بسزا و مهمی دارند.
ابوالخیر اضافه کرد: متأسفانه در برخی رسانهها مسئله وارونهسازی حقایق و نشر اکاذیب نیز وجود دارد؛ البته این رسانهها نیستند که دروغ میگویند، بلکه سیاستمدارانی هستند که از طریق آنها به مردم دروغ میگویند. در رابطه با نقش علمای دین، مجدداً باید بگویم که آنها میبایست، روان انسانها را برای تعامل با چنین مسایلی آماده ساخته و در آگاهسازی آنها سهیم شوند. اما متأسفانه سیاست در بسیاری از اوقات، رسانهها و دینمداری را تحت تأثیر خود قرار میدهد.
وی در رابطه با توقف مراسم عبادی اجتماعی در تمامی ادیان گفت: در اسلام برای اولین بار در عصر جدید، از برگزاری حج و عمره برای نزدیک به یک سال و بدون دلیل سیاسی ممانعت به عمل آمد. همچنین بسیاری از مراسم مذهبی در اماکن و مساجد بزرگ نیز بر اساس آگاهسازی رسانهای و سیاسی که به عمل آمد، تعطیل شد.
این پژوهشگر همچنین گفت: علمای اسلام نیز میتوانند در این رابطه با وحدت میان یکدیگر و همچنین با هماهنگی با علمای دیگر ادیان، مردم را برای ایستادگی در برابر این بیماری که فراتر از قارهها، زبانها، مرزها و ادیان است، آماده سازند. چرا که این بیماری نه فقیر و نه ثروتمند را میشناسد و فرقی برایش ندارد که فرد، عرب است یا غیر عرب، سفید است یا سیاه و امثال این امور. تنها مسئله مورد نیاز، وحدت بشریت و ایجاد رویکردی صحیح در میان آنها به منظور مقابله با این همهگیری است.
ابوالخیر در پایان گفت: رسانههای مثبتگرا، بیطرف و منصف نیز باید خط مقدم دفاع از مردم باشند و این رسانهها تریبون خود را باید در اختیار متخصصان و طرفهای رسمی قرار دهند تا آگاهسازی صورت پذیرد و نباید در این رابطه سیاسیبازی رقم بخورد.
دکتر فوزی علوی، استاد فلسفه در دانشگاه زیتونه تونس با بیان اینکه همهگیری کرونا در جهان استعماری غربی معاصر تناقضهایی را آشکار کرد، گفت: همهگیری کرونا چنان که دیدیم و شاهد بودیم از پوچی تمدن مادی غرب و جهانی شدن پرده برداشت و شکست آنان را در سه جهت علم، فلسفه و دین نشان داد.
وی ادامه داد: از نظر علمی شاهد ناتوانی علم پزشکی و ویروس شناسی بودیم. علم پزشکی و ویروسشناسی از ارائه یک تصور علمی قانعکننده برای این بیماری با وجود گذشتن چند ماه از آغاز آن ناتوان هستند. این بیماری از یک بیماری واگیر دار به یک ویروس و یک همه گیری تغییر کرد و این تغییرات نشاندهنده عدم قدرت علم در توجیه یا حداقل فهم و ارائه یک تصور علمی از آن است.
این استاد دانشگاه تأکید کرد: نکته دیگر در ناتوانی علمی این است که دانش نظامی نیز از کنترل این بیماری ناتوان ماند. ما میبینیم که ناوهای هواپیمابر فرانسوی و آمریکایی از کار افتادند و دچار این بیماری شدند و نتوانستند برای بهبود نیروهایی که در اقیانوس ها و دریاها حضور داشتند راهحلی بیابند.
علوی در مورد شکست فلسفه نیز یادآور شد: این شکست در درجه اول در عدم توانایی در فهم پدیده و سیاست فرار به جلو و غفلت در رویارویی با این موضوع بود، به طوری که فلسفه به حکمتی تبدیل نشد که چگونگی رهایی را تبیین کند، بلکه در محدوده سوال پرسیدن و بسیج کردن نیرو برای این همهگیری ماند.
وی در مورد دین که سومین موضوع بود گفت: نهادها و مراجع دینی مسیحی به ویژه در فضای غرب هیچ تفسیر یا دیدگاه همهجانبهای را برای این همهگیری ارائه نکردند. چنان که شاهد بودیم در دایره دینمداری غربی اخلاق و سیستمهای ارزشی در دو سطح اجتماعی و شخصی حضور ندارند.
این استاد دانشگاه ابراز کرد: همهگیری کرونا در این رابطه بهترین دلیل بر مظالم و مفاسد فضای غرب است. چنان که این بیماری آن چه که عقلیت و ذهنیت فرهنگ غربی پنهان کرده بود، مانند افتخار به ارزشهای نوگرایی و همزیستی و ارزشهای علمی را آشکار کرد.
طاهر محمد علی، نویسنده و استاد دانشگاه از اتیوپی هم ضمن شرکت در وبینار مذکور با اشاره به این حدیث از پیامبر اکرم(ص) که میفرماید «مَنْ سَعَی فِی حَاجَةِ أَخِیهِ الْمُؤْمِنِ- فَکَأَنَّمَا عَبَدَ اللَّهَ تِسْعَةَ آلَافِ سَنَةٍ صَائِماً نَهَارَهُ قَائِماً لَیْلَه»، اظهار داشت: در این حدیث، میبینیم که پیامبر(ص) برای حمایت از جامعه و همدلی و کمک به افراد نیازمند در مواقع بلا و سایر مواقع ارزش زیادی قائل شده است.
وی ادامه داد: امام علی(ع) به ما توصیه میکند که خود را ملاک قرار دهیم تا همان چیزی را که دوست داریم برای خودمان اتفاق بیافتد برای دیگران هم دوست داشته باشیم، اتفاق بیافتد و چیزهایی که خودمان دوست نداریم، برای دیگران هم دوست نداشته باشیم، بنابراین شخصی که از وقوع بلایی مانند نشست زمین، سونامی، آتش سوزی، فقر، جنگ یا هر نوع بلا یا بی عدالتی دیگر، بر مردم یا جامعهای پیشگیری میکند، آن شخص بهشت را برای خود تضمین کرده است.
این استاد دانشگاه تأکید کرد: در حدیثی امام جعفر صادق(ع) میفرماید «رفع مشکلات دیگران و جلوگیری از بلایا و همهگیریها یا سایر مشکلات، بهتر از آزاد کردن هزار برده است». آزاد کردن برده یکی از بزرگترین اعمال خیر در اسلام است. بنابراین کمک به دیگران حتی بهتر از آزاد کردن هزار برده است، همچنین بهتر از مهیا کردن هزار اسب برای جهاد در راه خدا، یا به بیان امروزی بهتر از هزار موشک.
طاهر محمد علی یادآور شد: این نوع از همکاری و همدلی با جامعه مسلمین و با نوع بشر و کمک و رفع مشکلات مردم به صورت کلی، حتی بهتر از بهترین نوع عبادت تلقی میشود و بهتر از سایر عباداتی است که در احادیث اشاره شده است.
وی افزود: در حدیثی از پیامبر اکرم(ص) آمده است «کسی که رنجی از رنجهای برادر مسلمان خود بکاهد، خداوند دردی از دردهای او در آخرت را خواهد کاست». یعنی شخصی که مشکلی از مشکلات یک جامعه خاص یا یک فرد خاص را در این دنیا رفع کند، خداوند در آخرت بسیاری از مشکلات او را رفع خواهد کرد.
این استاد دانشگاه با ذکر مثالی بیان کرد: شخصی که به کمک شما احتیاج دارد یا شخصی برای حل مشکلی به شما مراجعه میکند و برای حل مشکل خود درخواست کمک میکند، این نعمتی است که از جانب خداوند برای شما فرستاده شده است. این گفته امام حسین(ع) است. بنابراین، رفع مشکلات مردم از طریق شما جزو نعمتهای خداوند برای شما است و نباید به خاطر این موضوع اندوهگین شوید یا این نعمت را پس بزنید.
طاهر محمد علی در پایان گفت: احادیث بسیار زیادی در خصوص کمک به دیگران وجود دارد، در خصوص کمک به مردم و همدلی با مردم در همهگیریها و بلایا و در مواقع دیگر مانند فقر و جنگ. این نوع کمک به مردم حتی به عنوان بهترین نوع عبادت هم قلمداد شده است و حتی بهتر از زکات، نماز، روزه و سایر عبادات تلقی شده است.
انتهای پیام