اظهارات اسلام‌ستیزانه، روابط فرانسه و کشورهای مسلمان شمال آفریقا را متشنج خواهد کرد
تصریحات اسلام‌ستیزانه برخی از نامزد‌های احتمالی انتخابات آینده ریاست جمهوری فرانسه، مباحث گسترده‌ای را در محافل مختلف این کشور و همچنین سطح جامعه ایجاد کرده است. از سویی بسیاری هشدار داده‌اند که این سخنان منجر به تنش در روابط فرانسه و کشورهای مسلمان در مغرب عربی خواهد شد.
به گزارش ایکنا به نقل از الجزیره، از زمان انتشار کتاب «فرانسه حرف آخرش را نگفت»، نویسنده جنجالی و اریک زمور، نامزد احتمالی انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در سپتامبر گذشته، بحث‌های سیاسی گسترده‌ای درباره اسلام، مسلمانان و مهاجران غیرقانونی یا زندانی، به ویژه از کشورهای الجزایر، مراکش و تونس مطرح شده است که تمایلی به بازگرداندن افراد اخراج شده به کشور خود نشان ندادند.
مجله فرانسوی «لو پوینت» در مقاله‌ای به قلم بنوا دلماس این سؤال را مطرح می‌کند که «آیا انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در الجزایر، رباط و تونس برگزار می‌شود؟ آیا نظریه «اسلام یک دین توتالیتر است» و نظریه «جایگزین بزرگ» که از سوی نامزد آینده انتخابات فرانسه مطرح شده است و مردم و کشورهای شمال آفریقا را هدف قرار می‌دهد، وجهه فرانسه را تخریب می‌کند؟» و در پاسخ تصریح کرده است که اگرچه این احتمال مبالغه‌آمیز می‌نماید، اما دور از دسترس نیست.
نویسنده توضیح داده است که کلیپ‌های صوتی و تصاویر ساخته شده در فرانسه در این زمینه در 6 هفته گذشته به طور گسترده در شمال آفریقا پخش شده است. آنچه که پاریس را به آتش می‌کشد از تلفنی به تلفن دیگر منتقل می‌شود و به دلیل اینکه موضوعات تحمیلی توسط زمور بحث‌برانگیز در درجه اول به منطقه‌ای مربوط می‌شود که با فرانسه ارتباط زیادی دارند. این مطالب به طور مستقیم با کشورهای مغرب عربی شامل (موریتانی، مراکش، الجزایر، تونس و لیبی) با جمعیتی بالغ بر 100 میلیون عرب مسلمان آفریقایی ارتباط دارد.
این کشورها - به گفته نویسنده - روابط اقتصادی و امنیتی خوبی با فرانسه قدرت استعماری سابق دارند و تراز تجاری تقریباً به نفع همگان متعادل است، زیرا فرانسه با رباط و تونس تجارت، مبادله و همکاری می‌کند از طرفی روابط با الجزایر نیز به وضعیت سیاسی داخلی این کشور بستگی دارد. ازاین‌رو تصریحات اریک زمور که ظاهراً در یک کلیپ کوچک با حمله خشونت‌آمیز به مذهب شروع شد: «اسلام معتدل وجود ندارد»؛ اما این بحث از دریای مدیترانه گذشت، به مطلبی در یک نشریه فرانسوی ختم شد که از تیتر «ماکرون از سخنان زمور در سخنرانی‌ها و سیاست‌های خود استفاده می‌کند.» استفاده کرده بود و در نهایت امروز به بحثی میان نخبگان در شبکه‌های اجتماعی تبدیل شده است.
در فرانسه چه می‌گذرد؟
نویسنده بر این باور است که هیاهویی در فرانسه به وجود آمد، می‌توانست زودگذر باشد، اما به لطف نظرسنجی‌ها تبدیل به امری ساختاری شد؛ زیرا این اظهارات ضداسلامی مانند «ما باید ملت فرانسه در یک تنگنا از نو متحد سازیم و نام دشمن را نیز اسلام بگذاریم»، طبق نظرسنجی‌های متعدد، 16 یا 17 درصد محبوبیت داشته است و این بدان معناست که از هر 6 فرانسوی، یک نفر ایده‌های این بحث را می‌پذیرد.
این اظهارات از آنجایی اهمیت پیدا می‌کند که در کشورهای عربی شمال آفریقا، همه مسلمان هستند و حتی کمونیست‌ها در آن نماز می‌خوانند، ازاین‌رو مطرح کردن اظهاراتی مانند زمور نگران‌کننده است و از نظر سیاسی نیز موضع سیاسی افرادی را تقویت می‌کند که مدعی رواج اسلام‌هراسی در فرانسه هستند. تصریحات زمور در شمال آفریقا به دقت پیگیری می‌شود و هر گونه اظهارنظری در تقویت این تصریحات راه را برای فرانسه در تداوم ارتباط خود با این کشورها دشوار خواهد کرد.
نویسنده معتقد است که در محافل سیاسی این موضوع نادیده گرفته می‌شود اما تصریحات مطرح‌شده در مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری از سوی یک نامزد اسلام‌ستیز، وضعیت نگران‌کننده‌ای برای فرانسه در میان افکار عمومی این کشورها ایجاد خواهد کرد.
نویسنده در پایان نتیجه می‌گیرد آنچه در فرانسه اتفاق می‌افتد، بازتاب‌هایی در خارج از مرزهای این کشور دارد و سخنان اریک زمور پس از رسمی شدن نامزدی او می‌تواند باعث ایجاد مشکلاتی شود که بر روابط فرانسه با کشورهای عرب مسلمان در شمال آفریقا تأثیر منفی زیادی خواهد گذاشت.
انتهای پیام
