علامه شیخ جعفر شوشتری، از علمای برجسته خوزستان است که در حدود ۱۵۰ سال پیش میزیست. او صاحب کتاب معروف «خصائص الحسینیه» است.
شیخ عباس قمی درباره مقام علامه شیخ جعفر شوشتری مینویسد: «جلالت شأنش زیاده از آن است که ذکر شود.» برخی پژوهشگران معاصر درباره کلام تأثیرگذار شیخ شوشتری نوشتهاند: «بهطور کلی شیوه شیخ سخن گفتن با دلهاست و به همین دلیل، کشش ویژهای در کلام اوست.» (سنگری، عاشورانگاران، ج ۲، ص ۵۲، ۶۸ و ۶۹) همچنین گفته شده بخشی از اطلاعاتی که در کتابهای آیتالله شیخ جعفر شوشتری موجود است، محصول الهامهای او هستند.
مرحوم حاج شیخ جعفر، در سال ۱۲۳۰ هجری قمری شوشتر متولد شد و پس از خواندن مقدمات و ادبیات به نجف اشرف مهاجرت کرد و در این شهر و همچنین در کربلا از محضر علمای آن دوران بهره برد و چند سالی نیز از درس شیخ مرتضی انصاری استفاده کرد. او بعد از بازگشت به شوشتر مرجع تقلید مردم خوزستان شد.
شیخ جعفر شوشتری در سال ۱۳۰۳ هجری قمری یعنی در ۷۳ سالگی وفات یافت و پیکر او در نجف اشرف به خاک سپرده شد.
نسخههای خطی برخی از منابر شیخ جعفر شوشتری هنوز چاپ نشده است. از این نسخهها قطعات کوتاهی انتخاب شده است که در ایام ماه رمضان برای نخستین بار در ایکنای خوزستان انتشار مییابد.
شناختی که خدایی هست؟ بگو: لا اله الا الله، فاتقوه و خافوه. خدا میفرماید: «فَلَا تَخَافُوهُمْ وَ خَافُونِ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ» (آل عمران، 175).
خدا به پیغمبر(ص) میفرماید: ای پیغمبر «قُلْ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ» (زمر، 13).
خدا خبر داده در خصوص خمسه طیبه: «يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا» (انسان، 7) همان بندگانى كه به نذر خود وفا میکردند و از روزى كه گزند آن فراگيرنده است مىترسيدند. باید بترسند. تو چرا نمیترسی؟
باری، ماه مبارک آمده است و از شما گله دارد، میگوید: مرا اکرام نکرده، روزه با تقوا نگرفتهاند. قرآن گله دارد، میگوید: میخوانند مرا، لکن به یک آیه عمل نمیکنند.
پیغمبر(ص) گله دارد، میگوید: شما تابع منید. چه کردید؟ حضرت امیر گله بسیار دارد، میفرماید: شما را موعظه کردم به لباسم، موعظه کردم به خوراکم، موعظهتان کردم بر منبر و میان بازارها. موعظهتان کردم در حالتی که سرم شکافته بود.
مبادا طوری بشود که مناسبتی با حضرت امیر نداشته باشید. نقیض او مشوید.