کد خبر: 3515511
تاریخ انتشار : ۲۷ تير ۱۳۹۵ - ۰۹:۱۷
پای تفسير قرآن آيت‌الله شفيعی/ 7

«رَبّ الْعَالَمِينَ»؛ جامع‌ترین حمد و ستایش برای خداوند

گروه فعالیت‌های قرآنی: آیت‌الله شفیعی گفت: کلمه رب به معنای مالک و از اسماء اعظم و جامع الهی است که پس از الله هیچ اسمی به عظمت آن نیست. در كلمه «رب العالمين» عالمین جمع عالم است و اشاره به همه عوالم گذشته، آینده، عقلی، نفسی است و به همین دلیل آیه الحمدالله رب‌العالمین جامع‌ترین حمد و ستایش را برای خداوند مقرر می‌دارد.

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خوزستان، آیت‌الله سید علی شفیعی، نماینده مردم خوزستان در مجلس خبرگان رهبری در هفتمین جلسه از جلسات سومین دوره تفسیر خود که شامگاه گذشته 26 تیرماه برگزار شد، اظهار کرد:الله کلمه‌ای است که بر خدایی اطلاق می‌شود که جامع همه صفات کمال و جمال است. در دعای جوشن کبیر هزار اسم برای خداوند آمده است و کلمه الله شامل و جامع همه آن هزار اسم است.

وی بیان کرد: رب پس از الله جامع‌ترین اسماء خداوند است و در احادیث مذهبی آمده است اگر گرفتار شدی 5 بار ربنا بگو و 3 بار یا ربنا بگو و پس از آن صلوات بفرست پس از آن  خداوند می‌فرماید بنده من چه می‌خواهی حاجتت را بخواه.

آیت‌الله شفیعی گفت: کلمه رب به معنای مالک و از اسماء اعظم و جامع الهی است که پس از الله هیچ اسمی به عظمت آن نیست. در كلمه «رب العالمين» عالمین جمع عالم است و اشاره به همه عوالم گذشته، آینده، عقلی، نفسی است و به همین دلیل آیه الحمدالله رب‌العالمین جامع‌ترین حمد و ستایش را برای خداوند مقرر می‌دارد.

نماینده مردم خوزستان در مجلس خبرگان رهبری با اشاره به آیه «الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» گفت: رحمن کلمه سریانی است و عربی نیست و این وزن در زبان عربی وجود ندارد. كلمه رحمن دلالت بر مبالغه دارد و رحیم دلالت بر نبوت می‌کند؛ رحمن یعنی خداوندی که در دنیا برای کافر و مؤمن رحمت دارد و رحیم یعنی خداوندی که فقط برای مؤمنان رحمت دارد.

وی با بيان اينكه در روایات آمده که نعمت رحیمه، رحمت عام است اما رحیم کلمه‌ای مخصوص مؤمنان در قیامت است، افزود: در زمان جاهلیت «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ » نبود بالای نامه‌ها می‌نوشتند «بسمک اللهم.» با ظهور اسلام نامه‌ها با بسم‌الله الرحمن الرحیم افتتاح شد. بر اساس روایت امام حسن عسکری(ع) هر کار مهمی که با نام الله شروع نشود ناتمام می‌ماند. مستحب است انسان در هنگام شريك شدن با همسر خود بايد «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» گويد كه در غير اينصورت فرزند متعلق به دو نفر می‌شود یکی پدر و دیگری شیطان.

آيت‌الله شفيعی بيان كرد: هیچ كلامی جای «بسم‌الله الرحمن الرحیم» را نمی‌گیرد. بنابراین خداوند در این سوره به مردم می‌آموزد که چگونه نامه بنویسند، حرف بزنند و کارهایشان را انجام دهند. امام امیرالمؤمنین علی(ع) می‌فرماید: «بسم‌الله الرحمن الرحیم به اسم اعظم الله نزدیک‌تر است از نزدیکی سیاهی چشم به سفیدی چشم.»

نماینده مردم خوزستان در مجلس خبرگان رهبری عنوان كرد: فردی كه در کارها بسم‌الله الرحمن الرحیم نمی‌گوید خود را ناخواسته از تمامیت و کمالیت کارها محروم کرده است.

وي با اشاره به تكرار آيه «الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» پس از «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» گفت: برخی دليل تكرار اين آيه را مي‌پرسند؛ برخي از مفسران گفته‌اند هر جا در قرآن تکرار بود دلیل بر اهمیت مطلب است و برخی دیگر گفته‌اند هر جا در قرآن تکرار بود به دليل تفاوت زمانی، مکانی، اشخاص و يا مخاطب است و اينگونه نيست كه در قرآن تكرار وجود داشته باش بنابراين اين بيان مختلف هر كدام نکته‌ای دارد.

مطالب مرتبط
captcha