ابتهال و تواشیح جای حفظ قرآن را در محافل گرفته است
علیرضا سامری، حافظ کل قرآن با بیان اینکه ابتهال و تواشیح جای حفظ قرآن را در محافل گرفته است، گفت: زحمت حفاظ قرآن بیشتر از سایر رشته‌ها است، اما با رویه‌ای که وجود دارد برخی از آنها در این مسیر دلسرد می‌شوند.
علیرضا سامری، حافظ کل قرآن، در گفت‌وگو با ایکنا از خوزستان، با اشاره به کمبود کرسی‌های تلاوت برای حافظان قرآن گفت: متأسفانه در استان ما حافظان قرآن جلسه‌ای برای خود ندارند و اگر جلسه‌ای برگزار شود از آن استقبالی نمی‌شود. این موضوع چند دلیل دارد؛ نکته اول این است که در خوزستان به حفظ قرآن بهایی داده نمی‌شود. فضا برای حفظ قرآن در برخی از شهرها بسیار مناسب است، اما در خوزستان اقبال به سمت حفظ نیست.
وی گفت: می‌توانم برای این موضوع این نمونه را ذکر کنم که اگر قرار باشد سازمانی به مناسبتی محافل قرآنی در سطح شهر برگزار کند حافظان قرآن در برنامه‌ریزی آنها جایی ندارند. در حالی که وقتی حفاظ در مجالس اجرا می‌کنند این کار چند برکت دارد، اول اینکه حافظ قرآن در جامعه دیده می‌شود و مردم او را می‌بینند. برنامه حفظ تنها برنامه‌ای است که با مشارکت مردم انجام می‌شود، چون در این برنامه مردم از حافظ سؤالاتی می‌پرسند و حافظ به آنها پاسخ می‌دهد. گاهی از نحوه حفظ او سؤال پرسیده می‌شود که حافظ شیوه حفظ خود و برکات آن را برای مردم بازگو می‌کند. بنابراین مردم با برنامه حفظ قرآن ارتباط برقرار می‌کنند.
سامری با بیان اینکه حضور حفاظ قرآن در محافل قرآنی کمتر از سابق شده است، افزود: محافل قرآنی در خوزستان این‌گونه برنامه‌ریزی می‌شود که در افتتاحیه محفل، یک قاری تلاوت می‌کند، بعد از آن سخنران دعوت می‌شود، سپس تواشیح و ابتهال اجرا می‌شود و در خاتمه مجدداً یک قاری تلاوت می‌کند، در حالی که وجود حافظ از تواشیح‌خوان و مبتهل واجب‌تر است. همان‌طور که می‌بینیم بین خود قرآنیان نیز اقبالی به حفظ وجود ندارد و اقبال بیشتر به سمت تواشیح و ابتهال است.
وی با بیان اینکه مردم حفظ قرآن را کار بسیار دشوار تصور می‌کنند، گفت: اگر حفاظ قرآن در محافل شرکت کنند و برنامه اجرا کنند، مردم متوجه می‌شوند حفظ قرآن آسان‌تر از سایر رشته‌ها است. بسیاری از نهادها از جمله آموزش و پرورش می‌توانستند قوی‌تر و برنامه‌ریزی شده‌تر برای حفظ قرآن فعالیت کنند.
این حافظ قرآن با بیان اینکه ابتهال و تواشیح جای حفظ قرآن را در محافل گرفته است، گفت: زحمت حفاظ قرآن بسیار بیشتر از سایر رشته‌ها است، اما با رویه‌ای که فعلاً وجود دارد برخی از حفاظ دلسرد می‌شوند. مسئولان توجهی به این موضوعات ندارند. برای نمونه، حافظ قرآنی که سال‌ها برای حفظ قرآن خود زحمت کشیده در دوره خدمت سربازی، کسری خدمت ندارد و بهایی به تلاش او داده نمی‌شود.
سامری در پایان گفت: در دوره خدمت، به حافظان قرآن تنها دو ماه مرخصی می‌دهند و او را به خانه می‌فرستند. اگر حافظ قرآن را از دوره خدمت معاف نمی‌کنید، حداقل این شرایط را فراهم کنید که در مدت دو سال خدمت، در حوزه‌های علمیه، مدارس، مساجد و حسینیه‌های شاخص شهرها حفظ قرآن آموزش بدهد و به تناسب تلاشی که کرده به او مأموریت بدهید. در شرایط کنونی حافظ قرآن مانند سایر افراد دوره خدمت سربازی خود را با پست دادن و کارهایی که فایده‌ای برای او ندارد، می‌گذراند.
انتهای پیام
