اکتفای مؤسسات قرآنی به آموزش‌های سنتی به دلیل ضعف مالی است
مدیر مؤسسه قرآنی «عقیله بنی‌هاشم» اهواز با بیان اینکه برنامه‌های به‌روز قرآنی و مذهبی به ندرت در فضای مجازی به چشم می‌خورد، گفت: تولید محتوای مجازی نیازمند هزینه و حمایت است، اما مؤسسات قادر به پرداخت چنین هزینه‌هایی نیستند.
یکی از رسالت‌های مؤسسات قرآنی که بخشی از وظیفه آموزش عمومی قرآن جامعه را بر عهده دارند، جذب مخاطب و علاقه‌مند کردن به فراگیری قرآن کریم است، رسالتی که محقق کردن آن در دوره کنونی با فراگیر شدن فضای مجازی با چالش‌هایی مواجه شده است. ایکنای خوزستان، در سلسله مصاحبه‌هایی با مدیران مؤسسات مردمی قرآنی درباره چالش‌های جذب مخاطب به گفت‌وگو نشسته و این مسئله را بررسی کرده است.
نخستین گفت‌وگو در این زمینه با فخریه سیلاویان، مدیر مؤسسه قرآنی «عقیله بنی‌هاشم» اهواز انجام شده است که در ادامه می‌خوانید:
ایکنا ـ به عنوان مدیر یک مؤسسه قرآنی در جذب مخاطب نسل جدید با چه چالش‌هایی مواجه هستید؟
کاهش جذب مخاطب نسل جدید در مؤسسات قرآنی، یک مسئله دوطرفه است که یک طرف آن، مؤسسه قرآنی و از سوی دیگر خود مخاطب و خانواده او قرار دارند. گاهی شاهد هستیم که بین این دو طرف از لحاظ فرهنگی سنخیت وجود دارد و خانواده به تربیت قرآنی فرزند رغبت و اهتمام دارد که در این صورت، مؤسسه دیگر برای جذب و حفظ مخاطب خود دچار سختی و تکلف نمی‌شود.
گاهی نیز رغبت خانواده بر این است که فرزندشان وارد حوزه فعالیت‌های قرآنی شود و در فضای قرآنی پرورش یابد، اما مؤسسه مناسبی وجود ندارد و یا مؤسسه امکانات کافی برای جذب و آموزش مخاطب نسل جدید ندارد. به طور مثال مؤسسه عقیله بنی‌هاشم در محله شلنگ‌آباد(کوی علوی) اهواز واقع است. مردم این منطقه از نظر فرهنگی و مذهبی با مؤسسه همسو هستند و ما را همراهی می‌کنند. مردم تمایل دارند فرزندانشان نیز در همین فضا رشد کنند اما از آنجا که از لحاظ اقتصادی در سطح پایین و نامناسبی قرار دارند، قادر به ثبت‌نام فرزندان خود در مؤسسه قرآنی نبوده و توانایی پرداخت شهریه کلاس‌ها را ندارند.
به دلیل ضعف اقتصادی مردم منطقه، مؤسسه درآمد قابل توجهی ندارد و به جهت کمبود امکانات، نمی‌تواند به خوبی به مردم و مخاطبان خدمات ارائه کند. اگر مکان و امکانات مؤسسه ایده‌آل باشد، قطعاً استقبال جوانان و نوجوانان بیشتر استقبال خواهد شد، اما با این امکانات و شرایط نمی‌توان انتظار یک فضای ایده‌آل برای جذب و پرورش نسل جدید داشت.
ایکنا ـ به نظر شما چه تغییراتی باید در این زمینه ایجاد شود؟
آموزش‌های سنتی باید تغییر کنند، زیرا این روش‌ها مربوط به شرایط نسل‌های گذشته بوده و برای جذب مخاطب کارایی ندارد. بیشتر کودکان و نوجوانان این نسل در فضای مجازی فعالیت می‌کنند و به آن مسلط هستند و علاوه بر این، زمان زیادی از روز خود را در این فضا می‌گذرانند. ما در این فضا، افراد متخصص و قوی بسیار داریم که حرفی برای گفتن دارند و می‌توانند برنامه‌های قوی تولید کنند. در واقع این وظیفه بر عهده ما است که برای این نسل، در فضای مجازی خوراک فکری مناسبی تهیه کنیم.
باید در این حوزه به صورت تخصصی ورود کنیم، زیرا این فضا به علت تنوع بالا توانسته است در جذب مخاطب موفق باشد. ما نیز باید از این فضا استفاده کنیم.
ایکنا ـ چه راهکارهایی برای جذب مخاطب جوان و نوجوان اندیشیده‌اید؟
همان‌طور که پیشتر گفتم، بیشترین زمان نسل جدید در فضای مجازی سپری می‌شود. تولید محتوا و فعالیت مذهبی در این فضا بسیار حائز اهمیت است. این محتوا باید در عین مذهبی بودن به زبان و شیوه نوین تولید شود تا بتواند در جذب مخاطب موفق عمل کند. ما در این موضوع به صورت همه‌جانبه نیاز به کار و تلاش داریم.
در فضای مجازی جوانان توانمند بسیاری وجود دارند. ما به این جوانان برای ساخت این تولیدات و نرم‌افزارها و محتواها نیاز داریم. این محتوای تولیدی باید بسیار جذاب و گیرا باشد. تلاش ما باید این باشد که محتوای مناسب تولید شده و به دست مخاطب نسل جدید برسد.
اگر در فضای مجازی جستجویی کنید مشاهده خواهید کرد که برنامه‌های بازی و سرگرمی رایگان بسیار زیادی به آسانی در دسترس کودکان و نوجوانان ما قرار دارد که گاهی اثرات فرهنگی سوئی به دنبال دارد، اما برنامه مناسب سرگرمی قرآنی و مذهبی به ندرت به چشم می‌خورد، علت این امر آن است که تولید محتوای مجازی نیازمند هزینه و حمایت است، اما نه مؤسسات قادر به پرداخت چنین هزینه‌هایی هستند و نه از سوی مسئولان امر حمایتی صورت می‌گیرد. حتی برنامه‌نویسان خارج از فضای مؤسسات هم از لحاظ مالی قادر به تأمین هزینه‌های تولید محتوای قرآنی و مذهبی نبوده و برای این کار نیازمند حمایت مالی هستند و به تنهایی نمی‌توانند فعالیت در خوری داشته باشند.
مشکل دیگر در زمینه کمبود مخاطب نسل جدید متوجه خود مؤسسات است. به‌طور مثال ما به علت ضعف مالی مردم منطقه قادر نیستیم در دیگر رشته‌های هنری ورود کنیم و شرایط شرکت نوجوانان و کودکان را برای کسب مهارت‌های بیشتر فراهم کنیم، به همین علت مجبوریم به رشته‌های قرآنی و احکام اکتفا کنیم. اگر شرایط مالی و امکانات برای مؤسسه فراهم بود ما می‌توانستیم در کنار تدریس قرآن، به کودکان و نوجوانان مهارت‌های دیگر نیز بیاموزیم و همین امر باعث تبلیغ و اقبال بیشتر مخاطبان می‌شد.
انتهای پیام
