سجده؛ منش بندگی و يكرنگی با عالم هستی
گروه فعاليت‌های قرآنی: همه هستی تسليم خدا است و اگر اين را نيك بدانيم ما نيز وصله ناهمرنگ نخواهيم بود؛ چراكه تحت فرمان كسی جز خدا بودن و تكبر در برابر او كه زمين و آسمانها در قبضه قدرت او ست، مخالفت و ناهماهنگی با نظام هستی است.
به گزارش خبرگزاری بين‌المللی قرآن(ايكنا) از خوزستان، در برخی از آيات قرآن كريم، حقيقت زيبايی پيرامون موجودات و موضع آنها در برابر آفريننده جهان هستی بيان شده و آن سجده آنها در برابر خدای تعالی است؛ از جمله آيه 18 سوره حج است كه در بخش اول آيه مي‌فرمايد:
«أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَسْجُدُ لَهُ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ مَنْ فِی الْأَرْضِ وَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ وَ النُّجُومُ وَ الْجِبالُ وَ الشَّجَرُ وَ الدَّوَابُّ وَ کَثيرٌ مِنَ النَّاسِ»: آيا ندانستى كه خداست كه هر كس در آسمانها و هر كس در زمين است و خورشيد و ماه و [تمام] ستارگان و كوهها و درختان و جنبندگان و بسيارى از مردم براى او سجده مىكنند.
چنانكه مي‌دانيم، سجده نمايشی از كمال خضوع، تسليم و كرنش در برابر خدای عزيز و اطاعت بي‌چون و چرا از او ست.
به گفته علامه طباطبايی مراد از سجده خورشيد و ماه و ستارگان و كوهها و ... در اين آيه اظهار كوچكى آنها در مقابل عزت و كبريايى خداوند و تحت سلطنت او است. به عبارتی ديگر، همه موجودات در وجودشان در برابر عزت و كبريايى اظهار كوچكی مي‌كنند.
بنابراين تعبير سجده موجودات برای خداوند، تحت مشيت و اراده خدا بودن و اطاعت بی‌چون و چرای آنها از خداوند است. به عبارتی اراده واحدی بر جهان حكومت می‌كند و همه موجودات تسليم اين اراده هستند.
به تعبير علما، همه هستی تسليم خدا هستند و اگر اين را نيك بدانيم ما نيز وصله ناهمرنگ نخواهيم بود؛ چراكه تحت فرمان كسی جز خدا بودن و تكبر در برابر او كه زمين و آسمانها در قبضه قدرت او ست، مخالفت و ناهماهنگی با نظام هستی است.
از اين رو در روايات به كثرت سجود برای انسان توصيه شده است؛ زيرا سجده به تعبير علما انسان را خاکسار و متواضع میکند. امام صادق(ع) فرمودند: «علیک بطول السجود فإن ذلک من سنن الأوّابین»: بر تو باد طول دادن سجده ؛ زيرا اين كار، شيوه فرمانبرداران است.
واسجد و اقترب 
